Na parterze, oprócz wydzielonego gabinetu, powstała otwarta część łącząca funkcje kuchni, jadalni i salonu. Symboliczną granicą rozdzielającą kuchnię od części dziennej stała się wymurowana wyspa z drewnianym blatem oraz dzieląca po skosie pomieszczenie drewniana listwa wpuszczona w podłogę wyłożoną włoskim marmurem. Skos wyspy powtarza postawiony dalej stół z tekowego drewna na metalowym stelażu. Nieliczne meble w salonie również wykonano z ciemnych gatunków drewna egzotycznego, a stolarka drzwiowa oraz szafki kuchenne wykonane są z dębu barwionego na ciemny brąz.
W salonie dominantę stanowi walcowaty kominek. Obok niego otwiera się widok na klatkę schodową otwartą aż po poszycie dachu. Umieszczone w nim okno połaciowe sprawia, iż cały budynek przenika światło.
Pod schodami zmieściło się W-C . Zastosowane tutaj jasne, spore płytki skontrastowane z oliwkowymi ścianami. Powiększają one optycznie pomieszczenie dzięki skośnemu ułożeniu przechodzącemu z podłogi na ściany i zakłamującemu podział płaszczyzn.
Stonowana i nobliwa kolorystyka całego parteru stałaby się monochromatycznie nudna gdyby nie została przełamana kilkoma dużymi plamami głębokiej czerwieni. Dzięki niej konstrukcyjny filar stał się dekoracyjnym elementem a nie zawalidrogą, a monumentalnie wysoka szczytowa ściana stała się interesującą przestrzenią, którą można w przyszłości wykorzystać np. do ekspozycji obrazów. W głębokiej czerwieni dobrano także zasłony, obrazy i dodatki.
Na piętrze oprócz głównej sypialni udało się wyodrębnić 2 małe pokoje gościnne, dużą garderobę i łazienkę, z braku pomieszczenia gospodarczego pełniącą również funkcję pralni. Obszerne pomieszczenie, mieszczące oprócz wanny również kabinę z sauną wyłożone zostało dużymi płytami trawertynu połączonymi ze szklaną mozaiką w kolorze czekolady. Ich kolor komponuje się doskonale z ciemnymi belkami odsłoniętej więźby dachowej. Kakaowe ściany i sufit kontrastują z jasnymi płaszczyznami kamienia i tworzą ciepłą atmosferę podkreśloną przez światło wpadające prze okno połaciowe.
