Wnętrza

Dokładnie tak brzmiało życzenie właścicielki. Po latach mycia się w otoczeniu różowych kafelków w kwiatki chciała trochę stylowego komfortu.

Kuchnia z lat 80  od dawna czekala na remont. W stylu tamtych lat zdominowana była przez sosnowe drewno, co dawało przytłaczający efekt, zwłaszcza przy jej malych gabarytach (6m2). Nowa koncepcja opiera się na dominującym kolorze złamanej bieli i pozostawieniu naturalnego drewna jedynie jako dopełnienia.

Spory, bo 70 metrowy apartament służy tylko jednej osobie. Duża przestrzeń została urządzona w swobodnym stylu zakladającym wymieszanie posiadanych, rodzinnych mebli z nowymi nabytkami.

Developer stawiający domy w systemie kanadyjskim zamówił dwie wersje aranżacji wnętrz piętrowego domu o powierzchni 150m2. Projekty mają być prezentowane potencjalnym klientom aby unaocznić im możliwości dostosowania wnętrza domu do własnych potrzeb.

90 metrowe mieszkanie na warszawskich Kabatach  było zamieszkałe już od kilku lat, ale właściciele czuli że wciąż czegoś mu brakuje. Poddaliśmy je więc liftingowi.

Te zalane światłem  140 metrów kwadratowych  na szczycie budynku w centrum warszawskiej Ochoty to tak naprawdę dwa połączone ze sobą lokale.

Na początku był garaż – zbyt mały by wjechać do niego samochodem, służył jako skład rzeczy wszelkich.

Prosty, kontrastowy zestaw złamanej bieli z grafitem. Do tego ciepły brąz drewna na podłodze, nieco szarości i wyraziste wzory ścian. Tak brzmi recepta na wnętrze minimalistyczne w duchu, ale o wyrazistym charakterze.

Nieduża łazienka posiadała dwie poważne wady -wąski, podłużny układ oraz  ponure, północne światło wpadające przez wąskie okno. Oba problemy dały się rozwiązać jedna metodą – zastosowaniem rozedrganego układu z bajecznie barwnych, szkliwionych płytek.

Pomyślana została jako wygodne pomieszczenie dla trójki dzieci. Aby uniknąć jednoznacznie dziecięcych, męczących skojarzeń, wykluczono słodkie pastele i naiwne rysuneczki, wybierając neutralne barwy ziemi w dwóch ciepłych odcieniach (Amber firmy Tubądzin).

Przemysłową – biurową, pozbawioną okien przestrzeń postanowiono przekształcić w kilka niezależnych od siebie części.
Naczelnymi problemami, oprócz braku światła dziennego była niska wysokość, potężne filary konstrukcyjne oraz brak zgody na postawienie trwałych ścian.

W tej łazience ważne było zastosowanie fioletowego koloru, który miał ją połączyć  z sąsiadującą sypialnią właścicieli.

80 metrów w nowo wybudowanym kameralnym bloku  na warszawskim Mokotowie podzielono na dwie niesprawiedliwie nierówne części – olbrzymią strefę dzienną, oraz malutką nocną. Ten podział odzwierciedla jednak styl życia i upodobania do spędzania wolnego czasu gospodarzy i jak się okazało, doskonale się sprawdził po zamieszkaniu.

Niewielki, niespełna 40 metrowy apartament przeznaczono pod wynajem. Niestety zaplanowany przez developera układ pomieszczeń był nie do zaakceptowania – duży hol, kiszkowata kuchnia i nieustawny pokój tworzyły labirynt niedużych, ciemnych pomieszczeń.

Mieszkanie poddane rewitalizacji to 48m2 w budynku z lat 70tych które miało spełniać funkcję kawalerskiego mieszkania dla jednej osoby. Ważna była osiągnięcie wrażenia przestrzenności i zachowanie niskiego budżetu.

Swój styl zaczerpnęła od kolekcji masek przywożonych przez właścicieli z Wenecji. Jako ich tło wybrano ciemną, złamaną zieleń ścian.

Ponad 70-cio metrowe mieszkanie w nowym budynku w Wilanowie zbudowano na nietypowym, klinowym planie.

Problem stanowiło optymalne zabudowanie wnęki w pokoju na 2 poziomie apartamentu. Jedyne wiodące do niego schody to kręcona metalowa konstrukcja o maksymalnym prześwicie 70cm, co eliminowało większość gotowych mebli.